" راستی اینست که در آن زمان یک دولت بوده و یک شریعت. روشنتر گویم: یکسو ناصرالدین شاه فرمان می راند، بنام دولت و یکسو ملایان فرمان می رانده اند بنام شریعت ، و این دو ، چون همیشه با هم در نهان و آشکار کشاکش می داشته اند از اینرو ملایان هر چه بفرمانروایی خود افزودندی آن را پیشرفت شریعت نام نهادندی ، و مردم نیز جز این نخواستندی و ندانستندی. امّا اینکه کشور را دشمنانی هست و می باید اندیشه آنان هم کرد ، و یا اینکه کشور قانونی در باید که ستم کمتر باشد و دیگر مانند اینها ، چیزهاییست که حاجی میرزا جواد و مانندهای او هیچ نمی دانسته اند.( حاجی میرزا جواد مردی بود که در فزونی پیروان ، چیرگی بمردم ، در میان همکاران خود کمتر مانند داشته ، سخنش در همه جا می گذشته ، و دولت پاسش می داشته و مردم جانفشانیها در راهش می نموده اند.) ص130-تاریخ مشروطه ی ایران
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment