ادب بهتر از گنج قارون بود / فزون تر ز ملک فریدون بود
***
ادب تاجی است از نور الهی / بنه بر سر برو هر جا که خواهی
* * *
همت بلند دار که نزد خدا و خلق / باشد بقدر همت تو اعتبار تو
* * *
آیینۀ خویش به صیقل دادم / روشن کردم به پیش خود بنهادم
در آینه عیب خویش چندان دیدم / کز عیب کسی دیگر نیامد یادم
* * *
همت اگر سلسله جنبان شود / مور تواند که سلیمان شود
هیچ به از یار وفادار نیست / آنکه وفا نیست در او یار نیست
داری اگر یار نداری غمی / عالم یار است عجب عالمی
* * *
تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست / راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش
* * *
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه / خلقی بتو مشغول و تو غائب ز میانه
گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد / یعنی که ترا می طلبم خانه به خانه
* * *
بر خیز و مخور غم جهان گذران / بنشین و جهان بشادمانی گذران
در طبع جهان اگر وفایی بودی / نوبت بتو خود نمی رسید از دگران
***
ادب تاجی است از نور الهی / بنه بر سر برو هر جا که خواهی
* * *
همت بلند دار که نزد خدا و خلق / باشد بقدر همت تو اعتبار تو
* * *
آیینۀ خویش به صیقل دادم / روشن کردم به پیش خود بنهادم
در آینه عیب خویش چندان دیدم / کز عیب کسی دیگر نیامد یادم
* * *
همت اگر سلسله جنبان شود / مور تواند که سلیمان شود
هیچ به از یار وفادار نیست / آنکه وفا نیست در او یار نیست
داری اگر یار نداری غمی / عالم یار است عجب عالمی
* * *
تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست / راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش
* * *
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه / خلقی بتو مشغول و تو غائب ز میانه
گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد / یعنی که ترا می طلبم خانه به خانه
* * *
بر خیز و مخور غم جهان گذران / بنشین و جهان بشادمانی گذران
در طبع جهان اگر وفایی بودی / نوبت بتو خود نمی رسید از دگران
No comments:
Post a Comment